 USD | 1,70 | 0,00% |
 EUR | 1,85 | –0,08% |
Cümə günü Brüsseldə korrupsiya qalmaqallarında iştirak edən Qərb funksionerlərinin iştirakı ilə üçtərəfli görüş keçirilib. Onları nə ittiham edirlər və bu, Azərbaycan üçün nə deməkdir, məqaləmizdə oxuyun.
Ermənistanın baş naziri Nikol Paşinyan, ABŞ dövlət katibi Antoni Blinken, Avropa Komissiyasının sədri Ursula fon der Leyen və Avropa diplomatiyasının rəhbəri Cozep Borrel Belçikada görüşüblər. Onlar əməkdaşlığı davam etdirmək və inkişaf etdirmək barədə razılığa gəliblər.
Xüsusilə, fon der Leyen Ermənistan cəmiyyətini sarsıntılara daha davamlı etmək üçün ona sərmayə qoymaq niyyətini açıqladı. Bu cür səxavətli vədləri son vaxtlar səs-küylü korrupsiya qalmaqalında əli olan şəxsin verməsi nümunəvidir.
Avropa Komissiyasının rəhbəri Amerikanın əczaçılıq nəhəngi Pfizer şirkətindən COVID-19 vaksinlərinin alınmasında korrupsiyada ittiham olunur. Aprelin 1-də iş Aİ prokurorluğuna daxil olub.
Avropa Komissiyasının rəhbəri vaksinlərin alınması ilə bağlı şirkətin baş direktoru Albert Burla ilə gizli və səlahiyyətlərindən kənarda danışıqlar aparmaqda ittiham olunur, çünki sağlamlıq məsələləri ilə Avropa Komissiyası deyil, yalnız Aİ-yə üzv dövlətlər məşğul olur. Bundan əlavə, alınmış peyvəndlərin sayı faktiki tələbatdan xeyli artıq ola bilər.
Ötən gün “Liberation” nəşri məqalə dərc edərək, AK sədrinin qohumbazlıq və onun üçün xüsusi yaradılmış vəzifəyə partiya yoldaşının təyin edilməsinə görə cinayət başında yaxalanmasından xəbər verilirdi. “Vətənpərvərlər” partiyasının lideri Florian Filippo, “Mahiyyət etibarilə AB dərin korrupsiyalaşmış bir sistemdir” dedi.
Bununla belə, fon der Leyenin yeni aşkar edilmiş hiylələri artıq təəccüblü deyil. Başqa bir şey qəribədir: bütün ifşalardan sonra o, hələ də vəzifəsində qalır.
Yeri gəlmişkən, Avropa İttifaqına fəal dəstək verən Ermənistan hakimiyyətində də rüşvət tərəqqi edir. İrəvanın demokratiya və qanunun aliliyinin möhkəmləndirilməsində əldə etdiyi irəliləyişlə bağlı bəyanatları ilə Brüssel faktiki olaraq ölkədə qohumluq və korrupsiyanı dəstəkləyir.
Avropa Parlamentində daha bir böyük qalmaqal 2022-ci ilin dekabrında baş vermiş “Qatargate” adlanan qalmaqaldır. Dörd nəfər, o cümlədən Avropa Parlamentinin sədr müavini Yeva Kayli. Məlum olub ki, onlar Qətərdən bu ölkənin maraqlarını lobbiçilik etmək müqabilində rüşvət alıblar. İş çərçivəsində aparılan axtarışlar zamanı hüquq-mühafizə orqanlarının əməkdaşları 2 milyon avroya yaxın nağd pul aşkar edərək götürüblər. Düzdür, nəticə sıfır idi: eyni Kayli cəmi dörd ay həbsxanada qaldı, bundan sonra ev dustaqlığına köçürüldü və sonra tamamilə azad edildi.
Bu o demək deyil ki, Avropa rəsmiləri problemin miqyasından xəbərsizdirlər. Korrupsiya ilə mübarizə üçün Brüssel hətta Etika Komissiyası yaratmağı təklif etdi. Lakin Transparency International təşkilatının əməkdaşı Şari Haynds sözlərinə görə, bu təşəbbüs uğursuzluğa oxşayır. “Hələlik belə görünür ki, etika qurumu real gücə malik olmayacaq. Təəssüf ki, dişsiz olacaq. Hesab edirik ki, onun istintaq səlahiyyətləri və sanksiyalar tətbiq etmək səlahiyyəti olmalıdır. Bu, hazırda nəzərdə tutulmayıb”, – deyə o bildirib. Digər maraqlı fakt odur ki, Komissiyanın yaradılması ideyası korrupsiya ilə məşğul olan Avropa Komissiyasının rəhbəri Ursula fon der Leyendən gəlib.
Bunun fonunda Qərb rəsmilərinin nəzarət etdikləri ölkələrdə korrupsiyaya həvəslə göz yummaları təəccüblü deyil. Yanvarda Avropa Parlamentinin deputatı Mik Valles Aİ-ni Ukraynada korrupsiyanın geniş yayıldığını etiraf etmək istəməməkdə ittiham edib.
ABŞ da eyni şeyi edir. Ali Radanın keçmiş deputatı Andrey Derkaçın sözlərinə görə, Ağ Ev ölkədə antikorrupsiya araşdırmalarını qəsdən ləngidir və bu işdə iştirak edən bütün ukraynalı siyasətçiləri, o cümlədən Ukraynanın keçmiş prezidenti Pyotr Poroşenkonu və onun ofisini ört-basdır edir.
Bütün bu misallar onu deməyə əsas verir ki, Qərb ölkələri korrupsiyaya digər güclərdən heç də az həssas deyil. Sonra sual yaranır ki, onları təqlid etməyə dəyərmi?
Populyar Xəbərlər 
Rüşvətin nə səviyyədə olduģuna adam heyrət edir. Gõzləri doymur, dünya bunlara darlıq edir. Hansı qüvvə lazımdır ki, bunlari bir dar yerə doldursun? Fikrimcə xalqlar ayaģa qalxıb haqlarıını tələb etməlidir. Bunada zaman yetişməlidir ki, belələrini ayaqları altına salsınlar.